Latince “apert” yani “açmak” kökünden türeyen aperatif kelimesi, önce Fransızcaya sonra Türkçeye geçmişti. Kelimenin temel anlamı “iştah açıcı” anlamında. Lokantalarda, restoranlarda ya da davetlerde ana yemekten önce servis edilen yiyecek ve içecekler aperatif olarak adlandırılıyor.
Türk Dil Kurumuna (TDK) göre kelimenin ilk anlamı “ön içki” ikinci anlamı ise “yemek öncesinde yenen çerez vb. yiyecek.”
Bununla birlikte “aperatif” sözcüğü günlük hayatta “atıştırmalık” olarak da ifade ediliyor. “Atıştırmalık” kelimesinin sözlük anlamı ise “çerez.”
“Çerez” ise sözlüklerde “asıl yemekten sayılmayan, peynir, zeytin vb. yiyecekler” ile “Yemek dışında yenilen yaş veya kuru yemiş vb. şeyler; atıştırmalık” olarak karşınıza çıkar.
Doğru yazılışı ve doğru telaffuzu aperatif
“Aperatif” ile “atıştırmalık” ve “çerez” eşanlamlı kelimeler.
Aperatif kelimesinin doğru yazımı ise tüm sözlüklere göre “aperatif” şeklinde. Günlük hayatta sıkça karıştırılan “aparatif” ve “aperitif” gibi formlar ise hatalı kullanım.
Yazım hatalarının kaynağı, kelimenin telaffuzunun farklı duyulması ya da Fransızca kökenli oluşundan kaynaklanıyor.
Aperatif, ilk kez 20. yüzyılın başlarında kullanılmaya başlandı
Kelime, Türkiye’de 20. yüzyılın ilk çeyreğinden itibaren kullanılmaya başlandı. İlk başta sadece içkiler için kullanılsa da zamanla her türlü atıştırmalık ve iştah açıcı yiyecek anlamına geldi.
Aperatif kelimesiyle ilgili doğru kullanım örnekleri şöyle:
– Ana yemekten önce birkaç aperatif sunuldu.
– Menüde çeşitli aperatifler yer alıyor.
– Bu restoranda en beğendiğim şey, aperatif seçeneklerinin zenginliği.
