Bugünkü yazımı -yüksek izninizle- iki İngiliz yazar ve düşünürün tespitlerine bırakıyorum. Yok efendim iktidardı, yok efendim muhalefetti, partiydi, seçimlerdi, ıslak imzaydı, sandıkların korunmasıydı, falan filan… Benim naçizane fikrim, bizde cumhuriyetin yaratmak istediği insan tipinin henüz olmadığıdır, bu bir. Kaldı ki demokrasi dediğimiz ve tanımı herkese göre değişen o kavramın çok uzağında olmamızdır, bu da iki. 

Neyse, lafı uzatmayalım, erbabına bırakalım:

 “Yeryüzündeki saltanatlar başka saltanatlarla sınırlıdır, yeryüzündeki şan ve şeref yüzyılların geçişiyle söner.”

“Her insan elinden gelse tanrı gibi olmak ister.”

“İnsanoğlunun sınır tanımayan isteklerinin belli başlıları, iktidar ve şan kazanma istekleridir.”

“Başbakanın şanından çok iktidarı, kralın ise iktidarından çok şanı vardır. Bir kural olarak şan kazanmanın en kolay yolu, iktidar kazanmaktır.”

“Birçok kimseye siyaset zor gelir ve bu yüzden bu kimseler bir önderin ardı sıra gitmenin kendileri için daha hayırlı olacağını düşünürler – bunu tıpkı köpeklerin sahiplerine bağlanışı gibi içgüdüsel bir yoldan, bilinçsiz olarak yaparlar.”

“Düşünce ve karara dayanan bir yönetimin var olduğu yerde başarı için yasalara, ulusa ya da bütün partilerin saygı duyacakları bazı ilkelere herkesin saygı göstermesi gerekir.”

“Toplu heyecan insana sağduyuyu, insanlığı, hatta kendini koruma duygusunu bile unutturan, iğrenç kırımlara girişilmesini mümkün kılan, kahramanca şehit olmayı göze aldıran tatlı bir sarhoşluktur.”

“İktidarı mekanizmaya dayanan insan moderndir.” (Bertrand Russel, İktidar)

*

“İngiliz sol entelijansiyasının zihniyeti, yarım düzeni haftalık ve aylık dergiden öğrenilebilir. Tüm bu dergiler hakkında hemen göze çarpan şey genelde olumsuz, mızmız tutumları, yapıcı önerilerden daima ve tamamen yoksun olmalarıdır. Buralarda, kesinlikle bir iktidar konumunda olmamış, asla da olmayacak insanların sorumsuz şikâyetleri dışında pek az şey vardır. Diğer bir karakteristik özellikleri, fikirler dünyasında yaşayan insanların duygusal anlamda çok sığ olmaları ve fiziksel gerçeklikle çok az temasları olmasıdır.” (George Orwell, Neden Yazıyorum, Sel Yayınları) 

İktidar, muhalefet, demokrasi, parti, millet, cumhur vbsözcüklerinin havada uçuştuğu böyle bir zamanda yukarıdaki alıntılar umarım işe yarar.