Bardacık inciri tam anlamıyla bir incir değildir. Bilmeyenler bardacık gördüklerinde incir diyerek geçip giderler. Ancak incir ve bardacık aynı değildir. Tat, görüntü ve kalite anlamında diğer incirlerden ayrılır. İncirin şahı, en iyisi ve en kaliteli olanıdır.
Bardacık İzmir’e özel bir meyvedir. Antik dönemlerden günümüze uzanan nadir meyve türlerinden biridir. Latince “Figus Caricus Smyrnensis” diye bilinir. Antik çağdan Ege dağlarından günümüze uzanan bir tarihi vardır. Efes ve Torbalı’da bulunan Metropolis antik kentlerinde bardacık meyvesinin çizimleri görülmektedir.
Hem lezzetli hem vitamin deposu
Bardacık dalında kurudukça görüntüsü koyulaşır. Güneşte kendiliğinden kuruyan bardacıkların kalitesi ve içerisindeki vitaminler katlanır. Dal kurusu bardacıklar demir, magnezyum, kalsiyum, fosfor, A, B1, B2 ve C vitaminlerini içerir. Her gün birkaç adet kuru bardacık tüketilmesi çok önemlidir.
Normal incirden farklı
Bardacık inciri uzun saplıdır. İncirin gövdesinde çatlaklar vardır. Bardacık incirinin rengi sarılop incirine göre daha koyu renklidir. Koyu renkli olmasının nedeni ise bal oranı ve iç kısmının yoğunluğundan kaynaklıdır. Kabuk kısmı daha incedir. Farklı incir türlerine göre bardacık incirinin tat ve aroması daha ilgi çekicidir. Nadir bulunan ve belirli yörelere özgü yetişen bir incir türüdür.
