Başlangıç için güzel oldu. Ağaç yaş iken eğilir derler ya çocuk tiyatrolarına sahneye çıktığım günden bu yana çok önem vermişimdir. Nedeni basit çocuklar doğru bilgi ile süslendiği zaman gelecekleri için sağlam temeller atıyor ve bunu en iyi de o sihirli sahne sağlıyor.
Kaç kez çocuk oyunlarında sahne aldım bilmiyorum ama şunu çok iyi biliyorum. Her sahne aldığımda bir çocuk sanata adım atıyor. Sanatı seviyor ve özeniyor. Her oyun sonrası gelen çocukların aileleri ile imkân bulup sohbet etmek sahneye çıkmak kadar mutluluk veriyor bana. Çünkü biliyorum ki çocuğumuzu ne kadar eğitirsek eğitelim bizim toplumumuz da çocuklarımızın geleceğine yön veren biz yetişkinler oluyoruz.
Ah çocuk olmak… Sahnedeki karaktere kendi zihninde yön vermek… Almak bilgiyi o tertemiz hafızanla… İşte bu nedenle çocuk tiyatrolarını çok seviyorum. Hem izlemeyi hem de çocuk tiyatrosunda sahne almayı.
Gelelim günümüzde sanata ne denli değer verildiğinde… Yok, ayrıntı yazmayacağım bu konu hakkında ama eminim ki herkes yakinen biliyor ne denli değer verilmediğini… Sözüm seyirciye değil sözüm biz sahne alanlara bu konudan yakınmak yerine artık bence bir araya gelmeliyiz. Sanatı sanatçıyı belirtmek gerekiyor. Duyurmak gerekiyor en ücra köşeye yapılan sanatı.
İşte yine konuma dönüp diyorum ki ilkyazım ve ilk kalem… Sanatın içinde bir karakter olarak diyorum ki sahneler dolsun İzmir de. Sanatla uğraşanlar her zaman el ele versin. Önce biz birbirimizi destekleyelim.
Ve değerli yetişkin dostlarım İzmir çocuk tiyatrosu anlamında o kadar zengin bir yer ki… İçinde barındırdığı ekiplerle de dışarıdan gelen turne ekipleri ile de… Çocuklarınızı sanattan mahrum bırakmayın lütfen.
Daha birçok kez bu köşe de buluşmak dileğiyle…
