İzmir’in kültürüne yakışan öneriyi yapayım baştan: Basmane Çukuru denilen yer çocuk parkı yapılmalıdır! Hem de en mükemmelinden bir park.
Basmane Çukuru Kültürpark’ın bütünlüğünden koparılıp otogar yapıldı önce. Dünya Ticaret Merkezi yapılmak istendi sonrasında. Hangi akla hizmetse?..
Gerçekleşemezdi ve öyle de oldu. Uzun yıllar kentin en önemli yerinde çürük bir diş gibi durdu. Birçok tartışmaya ve spekülasyona konu oldu.
Bu alan tarihte, elbette Kültürpark ile çok acılar yaşamıştır. Ermeni Hastanesi ve Yetimhanesi vardı bu yerde. Büyük İzmir Yangınından nasiplenmişti.
Tüm Ermeni Mahallesiyle küle döndürüldü hastane ve yetimhane.
En acısı yetimhanedeki 800 Ermeni çocuğun yakılarak öldürülmeleriydi.
Oysa farklı etnik kimliklerin, inançların, dinlerin barış içinde yaşadığı kentti İzmir. Hoşgörünün, saygının, sevginin var olduğu kentti ama olanlar olmuştu bir kez…
Kim yaktı, neden yaktı başlı başına ayrı bir tartışma konusudur.
Atatürk’ün gazetecisi Falih Rıfkı Atay, Çankaya adlı kitabında Sakallı Nurettin Paşa’yı suçlar ve durdurulamadığını yazar. Ancak diğer karşıt iddialar gibi bu da tartışılmaktadır.
Yabancılara ait tüm hastaneler dururken Ermeni Hastanesi yakılmıştır. Aynı alanda bulunan Ermeni Yetimhanesi ile birlikte 800 Ermeni yetim çocuğun yakılmış olması da tarihsel gerçektir.
Bu meydanda kim ne yapmak istiyorsa yapamıyor bir türlü. İzmir’in vicdanı izin vermiyor! Masum yavrucukların feryatları engel oluyor.
İşte Basmane Çukuru’nun olduğu alan o çocukların anısına çocuk parkı yapılmalıdır. İzmir’in kanayan bir yarası saygı ve sevgiyle sarılmalıdır.
Kentin tarihsel kültürüne bu yakışır. Barış ve Masumiyet Parkı! Ne güzel olur…
