“Karınları acıkmış bizim karıncaların
Üzerinden geçilmeli tehlikeli suların
Çok zor, çok zor ama
El ele bir köprü aşar hep birlikte olursa
Bir sürü karınca yan yana durunca
Her şey ne kolay bir arada olunca”
Yaklaşık 3 aydır arabada sadece Şubadap Çocuk’un CD’lerini dinliyorum. Başta, kızım sıkılmasın diye almıştım CD’yi arabaya. Gel zaman git zaman ben de, arkadaşlarım da beğenmeye ve alışmaya başladı şarkılara.
Praksis Müzik Kolektifi’nin çocuklarla çocuk şarkıları yapan Şubadap Çocuk projesinden bahsediyorum. Devrimci bir müzik kolektifi olarak 5 yıldır kendi ifadeleriyle ‘karşı hegemonya mücadelesi veren’ Praksis’in projelerinden biri Şubadap.
‘Bilmiş Çocuğun Şarkıları’ ‘Dino’nun Şarkıları’ ve ‘Gökyüzü Kimin?’ albümlerinden sonra, şimdi de ‘Dersler Uzun Tenefüsler Kısa’ albümünü çıkardılar. Eski albümlerde favorilerim ‘Bomba Yapan Bay Bilgin’, ‘Çekirdeksiz Domates’ ve ‘Ben Doğmadan Önce’ şarkılarıydı… Bu son albümde ise favorim ‘Karıncalar’… Kızım da –henüz sözlerini anlamasa bile- ‘Ne Olsam’ şarkısını seviyor, fark ediyorum. Bunları; öneri olsun diye söylüyorum, yoksa hepsi birbirinden güzel.
Geçtiğimiz ay 40’ın üzerinde konserde 15 bine yakın çocukla buluştukları bir Türkiye turnesi yapan Şubadap Çocuk; Duvar Kitabevi’nden çıkan bir ‘Nota Kitabı’ da hazırlamış. Tüm bu güzel şarkıların sözleri, notaları, harika resimlerle bu kitapta toplanmış; dileyen başka çocuklar da çalabilsin diye…
Son albümlerini de bir kitapçıkla birlikte sunmuşlar zaten. O kitapçığın arkasında “Albümü başta ‘oyunları yarım bırakılmış çocuklar’ olmak üzere tüm dünya çocuklarına -afrikalı dahil- armağan ediyoruz. Umarız bu şarkıları günün birinde, barış ve eşitlik dolu bir dünyada tüm çocuklarla hep birlikte söyleyebiliriz. Çocuklara şimdiye dek hiç öğüt vermedik ama her zaman yaptıklarımızla örnek olmaya çalıştık. Eğer olabilmişsek bu demektir ki, bu şarkıları dinleyen, bizim yaptığımız çalışmaları takip eden çocuklar da bizim gibi adaletin peşinde koşacak, büyüdüğünde çocuklarla çalışmalar yapacak, üretecek ve hayal kurmaktan vazgeçmeyecek. İşte bu da bize yeter de artar bile” yazıyor.
Çok karanlık bir dönemden geçiyoruz. Biz yetişkinler için olduğundan daha çok, çocuklar için de kötü bir dönem. Gerici müfredatlarından, iğrenç çizgi filmlerine, yoz kültürlerinden, zorbalıklarına kadar; çocuklarımızı korumak için çok çaba sarf etmemiz gerektiği açık. İşte onlara bir alternatif sunabilelim diye var Şubadap aynı zamanda…
Sadece yakınmak yerine, değiştirmeyi de başarabilen, bunu yaparken umudu büyütebilen bir ekip Praksis Müzik Kolektifi. Albümlerini ‘Halk Sponsorluğu’ ile çıkarıyorlar ve ‘Copy Left’ diyerek ücretsiz ulaştırıyorlar. Edinmek, duyurmak, paylaşmak, konserlerine gitmek, çocuklarımızla tanıştırmak yani maddi-manevi destek olmak düşüyor hepimize.
Başa dönüp tekrar etmek istiyorum; inanın sadece çocuklar sevmeyecek bu şarkıları. Ben severek dinliyorum ve benim gibi severek dinleyen birçok kişi olduğunu da biliyorum.
Hep çocuklar mı bizi dinleyecek, biraz da biz onları dinleyelim.
