Umarım bu yazı yayınlandığında çok geç kalmış olmayız.
İbrahim Gökçek’ten bahsediyorum. Grup Yorum üyesi gitarist İbrahim’den. Yaşam ile ölüm arasındaki o ince çizginin kıyısındaki İbrahim’den. Eriyip giden bedeni küçüldükçe gözleri ve gözlerindeki inancı büyüyen İbrahim’den.
Açlık grevi ve ölüm oruçlarının bir eylem/direniş yöntemi olarak kullanılıp kullanılmamasının gerekliliğini tartışmıyorum.
35 yıl önce kurulmuş Grup Yorum’un şarkıları, türküleri, marşları ile hangimizin devrimci duyguları coşmamıştır ki? Hangimiz sevdamıza ve özlemimize Grup Yorum’un şarkılarını katık etmedik ki? Grup Yorum bu toprakların çocuğudur. Şimdi bu çocuk susturulmaya çalışılıyor. Geçen günlerde yitirdiğimiz Helin ve her an ellerimizin arasından kayıp gidebilecek İbrahim susmamak için, halkın sesi soluğu olmaya devam etmek için bedenlerini açlığa yatırdılar.
Bir eylem biçimi olarak tartışılsa da ölüm orucundaki insanın derdi erdidir asıl mesele;
35 yılda 23 albüm çıkarmış, albümleri milyonlar satmış, binlerin coşkuyla konserlerinde buluştuğu Grup Yorum’un susturulmaya alışılmasıdır mesele. Yıllardır kaldırılması gerektiğini söylediğimiz anti-demokratik ve insan haklarına aykırı uygulamaların dayanağı yapılan Terörle Mücadele Yasası’na göre Grup Yorum üyelerinin ‘’terörist’’ ilan edilmeleridir mesele.
Bu topraklarda iyilikten, güzellikten, emekten, barıştan, ezilenden, eşitlikten yana olan halkın sanatçıları her dönemde yönetenlerin gazabına uğramışlardır. Nazım Hikmet ,Yılmaz Güney ve Ahmet Kaya’nın da içinde bulunduğu birçok sanatçı ülkelerine hasret olarak gözlerini yummuşlardır. Hala yurtdışında yaşamak zorunda kalan onlarca sanatçı özlemle üretmeye devam ediyorlar. Darbe dönemlerinde özellikle işkence tezgahlarından sanatçıların da geçtiğini biliyoruz. Kasetleri, kitapları toplatılan, mahkeme koridorlarında yıllarca yargılanan sanatçılar hafızamızda.
İktidarlar kendilerine muhalif olan gazeteci, sanatçı , öğretmen, öğrenci, işçi,siyasetçi her kim varsa hedefine oturtur. Sanata ve sanatçıya duyulan öfke ve beraberinde gelen baskılar bu siyasi iktidar tarafından epeyce arttırıldı.
İbrahim’e dönersek bir sanatçı olarak gitar çalmak, şarkı söylemek ve diğer arkadaşlarıyla birlikte şarkı söylemek istiyor. Grup Yorum’ a konulan konser yasağının kaldırılmasını talep ediyor. Bir sanatçının şarkı söylemeyi istemesi kadar doğal ne olabilir ki? İbrahim yaşasın, gitar çalsın, şarkı söylesin , isteyen de ona eşlik etsin. İBRAHİM YAŞASIN!
