Her aşk kendini yaşar çaldığın kapı kapanır sonunda. İçinde bir sen bulursun; büyümüş anlamış, yorgun…
Yıllar yıllar önceydi. Hiçbirimiz halı saha nedir bilmiyorduk. Henüz her yere çok katlı binaların dikilmediği dönemlerdi. Oyun alanlarımızın ucu bucağı yoktu. Futbol oynadığımız yerlerin sayısı o kadar çoktu ki. Biz arkadaşlarla hep Gazi Memet amcanın tarlasında oynuyorduk. Her yer toprak, çamurken ilk bahar, yaz dönemi onun sahası çimleniyordu. Gerçek sahada futbol oynuyor gibiydik. Okullar kapandıktan sonra topu kaptığımız gibi ben, Mıstık, Ali soluğu orada alırdık. Semtimizin tam ortasına denk geliyordu. Başka mahallerden çocuklar gelir, onlarla mahalle maçı yapardık. Kendimizi çimlere atmaya bayılırdık.
Bir gün sahaya gittik. Büyük hayal kırıklığı; sahanın içinde çalışan bir sürü iş makinesi, kamyon var. Köşede oturan çocuklara;
“Hayırdır arkadaşlar burada ne oluyor?” dedim.
“Gazi Memet amcanın çocukları ona büyük bir ev yapacaklarmış. İnşaat var,” dedi biri. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Çocukları alıp aşağıdaki toprak sahaya indik…
Uzun zamandır yapılmayan Kitap Fuarı nihayet Ekim ayında açıldı. Birkaç fark vardı. Bunlardan biri fuarın yeri, diğeri katılan yayınevinin az olmasıydı. Hep bir handikap olarak görülen Gaziemir Fuar alanı denenmiş oldu. Artıları ve eksileriyle…
Daha önce merkezi konumu nedeniyle İzmir Enternasyonal Fuarı içinde yapılmasında ısrar edilmesine rağmen Büyükşehir binasının yıkılması, tüm personel ve ekibinin bu fuar alanı hollerine yerleşmesi Basmane girişindeki fuar alanını kullanılmaz duruma getirmişti.
Tüyap Kitap Fuarı pandemi nedeniyle uzun bir süre ara verdiği etkinliğin dönüşü için beklemeye devam ederken. Manisalı CNC Fuarcılık bu işe soyundu. Büyükşehir ile birlikte ilk Kitap Fuarı’nın kapılarını Gaziemir’de açtı.
Eksikler mutlaka olmuştur. İkincisinde giderilir derken. Tüyap her sene geleneksel olarak yaptığı Kitap Fuarı’nı bu defa Gaziemir’de ve Nisan değil Mart ayında yapacağını duyurdu. Merakla bekliyorum. Yayınevi katılımı nasıl olacak. Ulaşım sorununu nasıl çözecekler. Yayıncılar CNC Kitap Fuarı’ndan memnun olduklarını ‘Fakat’ (Basmane’de olsaydı bunun iki üç katı memnun olacaklarını) söylediler.
Bir gerçek var ki herkes onu es geçiyor. Kitap Fuar Alanı yani holler şehrin merkezinde. Akşam iş çıkışı insanlar uğrayıp kitaplarını alıp evlerine geçebiliyordu. Bu birçok okura kolaylık sağlıyordu. Ayrıca; İzmir’i bilenler için söylüyorum. Karşıyaka, Çiğli tarafından gelen okur için yol mutlaka sorun olacaktır. Büyükşehir bu sorunu mutlaka çözecektir.
İzmir okuru için başka bir farklılıkta, ben daha önce görmedim. Atlamış olabilirim. İlk defa bu fuar organizasyonunda yabancı bir yazar geldi. Kitapları Yabancı Yayınlarından çıkan Elisa Kova konuk oldu. Tüyap bu çıtayı daha yükseğe çıkarır diye düşünüyorum. Okur tüm kitap Fuarı yapılan şehirlerde yabancı yazarlarla buluşmayı hak ediyor. Bu sadece İstanbul’a özel olmamalı…
Mıstık topu getirdi. Aşağıdaki toprak sahaya indik. Biraz oynadık. Ali topu eline aldı.
“Oynamayalım. Hadi gidelim,” dedi. Mıstık Ali’nin omuzuna elini koydu;
“Gazi Memet amcanın sahası gibi olmuyor değil mi?” dedi. Söze girdim.
“İnsan hep ilk göz ağrısını arıyor,” dedim.
.
