Geçtiğimiz haftalarda İzmir yerel basınında bir haber yayınlandı. Bünyamin Dobrucalı imzasıyla yayınlanan ve birkaç yerde okuyabildiğimiz bu haberde İzmir’in ilçeleriyle ilgili değişikliklerden söz ediliyor.
İzmir’in 30 ilçesi var, 2009 yerel seçimleri öncesinde İstanbul ve Ankara’da olduğu gibi İzmir’de de bazı değişiklikler yapıldı. Metropolde iki yeni ilçemiz oldu: Bayraklı ve Karabağlar. O dönemde adeta İzmir’deki iktidarın gücünü azaltma hesaplarıyla oluşturulduğu tartışılan bu ilçelerin coğrafi ve kültürel yapılar göz önüne alınmadan haritalandırıldığı konuşuldu. Bunun en somut örneğini de Hatay semtimizde yaşadık. Yılların semti, bıçakla kesilmiş gibi ikiye ayrıldı, yarısı Konak ve yarısı Karabağlar oldu. Bu düzenlemede nüfus bakımında İzmir’in en büyük ilçesi olan Karabağlar’ın tüm mahallelerinin 2004 seçim sonuçlarına göre toplam oy oranlarına bakıldığında AKP’nin 3-4 puan ile birinci parti olduğu hesaplanmıştı.
2009 ve 2014 İzmir Yerel Seçimleri
2009 yerel seçimleri oldu, İzmir’in yeni ilçeleri seçimde genel eğilimi gösterdi. Yapıldığı tartışılan ince hesaplara rağmen İzmir’de sadece merkezde değil, yılların sağ seçmen eğilimine sahip ilçeleri de TBMM’deki muhalif kanadı tercih etti. CHP, çok partili seçimlerden bu yana İzmir’de ilk kez en fazla sayıda ilçenin belediyesinde yönetim kadrolarına seçilmiş oldu.
2009’daki başarısızlığın faturasını hem 2004 hem de 2009’da aday gösterdiği Taha Aksoy’a kesen AKP, Aksoy’u 2011’de yeniden milletvekili adayı bile göstermedi.
2009’dan sonra İzmir için strateji değişikliğine gittiğini gördüğümüz hükümet, Binali Yıldırım ve ekibiyle hareket etmeye başladı. 2014’te Büyükşehir Belediye Başkan adayı yapılan Yıldırım, seçimi kazanamadı. Türkiye’nin en uzun süreli görev yapan bakanı ünvanı üstüne İzmir’de alınan bu sonuç, hükümet çevrelerinin İzmir için yeni stratejiler oluşturmasını tetiklemiş olabilir ki ilçe sınırlarının değişimi, yeni ilçelerin oluşumu gibi haberler şimdiden konuşulmaya başlandı.
Geçmişten Bugüne Hatay Semtimiz
Hatay semtinin ikiye ayrılmasını gidermek ve belki de Karabağlar’ı garantili olarak kazanmayı amaçlayan hükümetin şu an Karabağlar’da olan 10 civarında mahallenin Konak’a geri verilmesini tartışmaya açmış durumda. 2014 seçim sonuçlarına baktığımızda Konak’a dönmesi öngörülen mahalleler Bahçelievler, Arap Hasan, Basın Sitesi, Adnan Süvari, Esenyalı, Poligon, Muammer Akar, Üçkuyular, Fahrettin Altay, Esentepe, General Kazım Özalp olabilir. Bu mahalllerimizin öne çıkan ortak yönü vatandaşların ortalama %70 oranıyla CHP yönünde tercih yapması. Böyle olunca Karabağlar ilçe genelindeki oy toplamı yaklaşık 50.000 dolayında azalıyor. Karabağlar’da 2014 yerel seçimlerinde 13.000 oy ile seçimi kazanan CHP, olası bir yerel seçimde oy deposu olarak görülebilecek mahallelerinin eksikliğini hissedebilir.
Gültepe’nin Kaderi
Hâlihazırda 113 mahallesi olan Konak’ın da Karabağlar’dan eklenmesi muhtemel görülen mahallelerle İzmir’in merkezde en nüfus yoğun ilçesine dönüşmesini engellemek için de ince hesaplar Gültepe üzerinde yapıldığı yayınlanan haberde fark ediliyor.
Gültepe semtimizde geçmişten bugüne gelen coğrafi ve kültürel birikim göz önüne alındığında 14 mahallemizin yer aldığını görüyoruz. Ek olarak, Yenişehir-Tepecik ve Bornova’dan Altındağ’ın eklenmesi tartışıldığı için merkezde bir “Gültepe Belediyesi” ile AKP’nin fazla oy aldığı mahallelerin Gültepe’ye eklenmesiyle tek bir ilçe çatısı altında birleştirilmesinin hesapları mı yapılıyor diye sormaktan kendimi alamıyorum.
Amaç daha iyi yerel yönetimler mi, iktidar mücadelesi mi anlamak mümkün değil. Gültepe’yi yeniden Belediye yapacaksak önce Gültepelilere sormak gerek. Bizzat, semti yaşamaya ve anlamaya çalışan biri olarak ince hesaplarla uğraşanların bu süreçlerle ilgili çalışma yapmak için Toros Meydan’daki meşhur kurufasülyeciye bir uğramalarını öneririm.
Ezcümle
2009 öncesinde yapılan ince hesapların İzmir’de pek de etkili olmadığını, İzmir’in matematiğini anlamak için İzmir’de her gün farklı renge, farklı dalga akıntısına sahip Körfez’i; farklılıklarla dolu yaşayan İzmir’i yaşamak gerektiğini hatırlatalım.
